luha
pero sa totoolang eh napakadali akong paiyakin... basta nung hayskul eh napaka-extensive ng record ko sa pag-iyak... wakokokokokok... napakadali ko lang talaga kasing paiyakin... nangako pa naman ako sa sarili ko na hindi na iiyak sa campus pero eto... napaiyak ako sa isang napaka-simpleng bagay.. tsk tsk tsk... nakakainis... buti na lang at napakabait ng mga kaibigan ko... waaaaa... naiiyak na nman ako... joke lang... hehehe... tinopak yata ako nung mga sandaling iyon... kasi sobra na eh... hinde ko na ma-take... kaya un... alam nio na...
anyways... madali nman akong naka-recover sa nangyaring nung umga at naging napakasaya ko naman kinahapunan... dahil i will remember this day as my her-head-on-my-shoulders day... wakokokokokok...
sayang rin at mananalo na sana ako ng 2500 sa bingo... isa na lang ang hinintay ko kaso nga lang may naunang naka-bingo... sayang... all in all masaya ang araw ko except lang sa nangyari nung umaga na talagang inis ako to the highest!